Pierwsza polska płyta nagrana z wykorzystaniem Cigar Boxa
Właśnie ukazało się pierwsze wydawnictwo w tym kraju zagrane m. in. na cigar boxie. Płyta nosi tytuł „Old school blues” a autorem muzyki i tekstów jest Grzegorz Olejnik znany jako Olek Blues. (Bluesferajna i solo).
Przesłuchałem wielokrotnie i to co mam w głowie po: Za każdym kolejnym razem płyta podoba mi się coraz bardziej. Bo po pierwszym przesłuchaniu jedyne co mi nie pasowało to jakiś brak optymizmu w całości w porównaniu z osobą Grzegorza, która wydaje mi się wariacko optymistycznie nastawiona. Ale po następnym i kolejnych tego wrażenia już nie mam. Muzycznie pierwsza klasa, gitarowe granie na prawdę zawodowe, realizacja mi się podoba, bo nie jest nic sterylnie nagrane jak niektóre produkcje akustycznych bluesmenów gdzie jak jest cisza to słychać jak w reżyserce łupież się sypie. (fajne te gadanie w tle i inne dźwięki) Jest tak jak w tytule płyty. Absolutnym hitem (mimo, że smutas) jest kawałek nr 11 z solo robionym chyba paszczą z jakimś delayem. Jak to bywa zwykle teksty docierają do mnie po którymś tam przesłuchaniu – tak też było i tym razem. No i tu niespodzianka: okazało się również, że autor jest poetą co w niektórych środowiskach może być obelgą ale akurat w tym przypadku pod tekstami bym chętnie się sam podpisał bo są kurde dobre. (jeden se przywłaszczyłem do głowy bo jakby mnie dotyczył trochę). Cieszę się z tego krążka i zazdroszczę. No i gratuluję autorowi.
Utwory z płyty zostały docenione także na świecie zbierając pozytywne oceny na międzynarodowym forum budowniczych i użytkowników cigar boxów
Recenzje/teksty/opinie
Z sieci...
Marek Makaron:
"Crossroads Historia Roberta Johnsona"
To tylko moje słowa nic nie znaczące bo kożdy człowiek ma swoje gusta , w pierwszym utworze w warstwie tekstowej sięgnąłeś po tajemnice życiowe o głębszym znaczeniu , fajnie przedstawione na zasadach opowieści chciałbym dodać że dużo pieśni ludowych na świecie ma tę formę , muzyka -słychać w niej w części melodię kościelną i ludową to mi się podoba.
Robert "Karambol" Trusiak
"Zrozumieć i pojąć"
Bardzo fajny country-blues. Gitarka z pudełka po cygarach brzmi rewelacyjnie. Przeważnie słyszałem ten instrument mocno zelektryfikowany, na dużym przesterze a tu u ciebie w wersji akustycznej - rewelacja. Gdybyś zapytał kogokolwiek jaki to instrument tak pięknie brzmi pewnie 95% zapytanych wskazywałoby na mandolinę lub banjo. Co do kompozycji - bardzo dobrze się tego słucha, świetny jest ten zakręcony motyw (trochę jakby countrowy), bardzo dobry podkład rytmiczny - skromny ale bardzo pasuje do całości. No i słowa. Masz chłopie dar prostymi zdaniami wypowiadać mądre myśli I TO PO POLSKU (a wielu uważa że się nie da). No może właśnie dlatego zdanie "więc biorę gitarę czasami do ręki i produkuję z niej różne dźwięki" nie bardzo mi pasuje (Jaromim zapachniało).
Wpis z zakładki o płycie na Forum Okolice Bluesa
http://blues.com.pl/viewtopic.php?f=3&p=759170#p759170
Re: 'Old School Blues' - Olek Blues
Co za klimat jest na tej płycie
Na żadnej innej takiego nie znajdziecie
Choć by szukać w całym świecie.
Bo choć dźwięki są jak rodem z Delty
Teksty zatem w języku naszym ojczystym giętkim.
Na „cygarku” Olek żwawo zasuwa
Aż po grzbiecie przechodzi Ci mrówa
Efektu tego dźwięki insze dopełniają
I klimaciku ponad miarę dodają.
A gdy wsłuchasz się w piosenek słowa
Zdumiony będziesz, że wymyśliła to jedna Olka głowa.
Jedne teksty są komiczne
Inne wręcz lirycznie nostalgiczne
Do zadumy Cię skłaniają, że aż w oku kręci się łza
One klimat ten wzmacniają i nadają płycie tła
Że zaczynasz bracie wreszcie rozumieć w zachwycie
Czym naprawdę jest ludzkie życie...
A jak oryginalna jest koperta tej płyty...
Każdy uwagę zwróci na pewno
Ten niezwykły design to tylko jedno,
Krążek tłoczony na wzór winyla starego
Nadaje całości smaku wybornego...
Ukazało się nowe wydawnictwo na którym usłyszycie gitary cigar box i inne instrumenty z dolnej półki.
Płyta nazywa się „Old school blues 2 czyli czarno – czarna płyta” a kierownikiem odpowiedzialnym za jej kształt jest Olek Blues czyli Grzegorz Olejnik, który wydał w 2013 Old school Blues – czyli coś na kształt części pierwszej.
Trochę o instrumentach: w porównaniu do poprzedniej płyty jest tych instrumentów znacznie więcej ale to nie znaczy, że akustyczny klimat znany z poprzedniego wydawnictwa zniknął. Olek tak to wszystko ogarnął, że całość fajnie się razem dopełnia.
No i co my tu mamy: jest gitara akustyczna – wiadomo, Olek jest gitarzystą i dziwne by było gdyby jej nie użył. Ale mamy też: cigar box guitar Miku 4 Hemingway #0007, Miku 4 Hand of Doom #0025, harmonijki ustne, akordeon, mandolinę, bas, banjo, stompbox, instrumenty perkusyjne, pędzle, sample i odgłosy.
Osobny temat to harmonijka ustna. Tu się bałem bo chyba każdy słyszał jak harmonijka w rękach (czy raczej w ustach) „entuzjasty” potrafi zamęczyć niejeden utwór czy jam session. Ale tu miłe zaskoczenie. Nie znam człowieka, ale Arkowi Rogalskiemu należy się za harmonijki duża beczka najzacniejszego piwa. Facet wie, że pauza, to też muzyka, docenia długie nuty, nie męczy tą samą frazą przez pół solówki i umie zagrać oszczędnie ale za to konkretnie. A jak trzeba to puści wiązankę dźwięków cudnej urody.
Jak zwykle Olek pokazał się od tekstowej strony – śpiewa o ważnych rzeczach ale zawsze gdzieś tam w tle słychać że ma dystans do świata i siebie i co najważniejsze ma poczucie humoru i obwieszcza wszem i wobec, że NIE jest skazany na bluesa. Słychać że jego horyzonty muzyczne sięgają na szczęście znacznie szerzej.
Na płycie pojawia się także zespół Bieda Gold w jednym swoim kawałku pt. Lubię to! i w utworze Olka Bluesa o tytule – nomen omen – Mr Bieda.
Najlepsze kąski to wg mnie: „Wywiad” i „Niepokoje” i „Wstań i walcz”
Tak na koniec tej „recenzji” – niewiele jest takich autorskich wydawnictw na rynku. Ta płyta nie ma nic z „produkcji”. Gość po prostu, po pracy siadał w domu z gitarą i grał i pisał o tym, co mu się wydawało w życiu istotne. I na całe szczęście wpadł na świetny pomysł żeby to jakoś nagrać i się z tym podzielić z innymi.
Metryczka:
Wydanie Kwiecień 2014
1. Początek płyty…
2. Czarno czarna płyta
3. Jesiennie
4. z Łokciem
5. Barowe Boogie
6. Wywiad
7. Mr. Bieda
8. Pożegnanie
9. Blues schizofrenika
10. Niepokoje
11. Wstań i walcz
12. Lubię to
13. Droga do Marakeszu
14. Do widzenia, dobranoc
15.Koniec płyty….
Zagrali:
Olek Blues – cigar box Hemingway 0007 firmy MIKU
gitara akustyczna, szczotki perkusyjne, jajko, wokal, chórki…
Arkadiusz Rogalski – hermonijki ustne
Bieda Gold w składzie:
1. Piotr Piotrowski: akordeon, mandolina, bas
2. Paweł Kongo Sikorski: głos męski, banjo, odgłosy mechaniczne
3. Sebastian Przybylak: Bas
4. Mikołaj Sikorski: cigar box guitar, banjo, stopa, odgłosy mechaniczne
Z sieci...
Olek Blues wprowadził doskonały nastrój o poranku. Dość klimatycznie, czasami mocno przypominając Świetlickiego (!!)... Bardzo ciekawie brzmieniowo, choć instrumentarium skromne. Proste w wyrazie, intrygujące w przekazie! polecam!! Czarno-czarna płyta: Old School Blues 2.
Jurek Hippmann
Druga płyta z udziałem Cigar Boxa
Zawartość
1. Coraz mocniej
2. W stodole wiocha
3. Stanąć raz
4. Fanaberius zoologikus
5. Piwo i kobiety
6. Crossroads Historia R.J
7. Wszystko znieść
8. Złość
9. Zrozumieć i pojąć
10. Taka natura
11. Puste miejsce
12. Mosty
13. Old School Blues
1. Początek płyty...
2. Czarno czarna płyta
3. Jesiennie
4. z Łokciem
5. Barowe Boogie
6. Wywiad
7. Mr. Bieda
8. Pożegnanie
9. Blues schizofrenika
10. Niepokoje
11. Wstań i walcz
12. Lubię to
13. Droga do Marakeszu
14. Do widzenia, dobranoc
15.Koniec płyty....
NEWALBUM
© 2013 by Old School Blues. All rights reserved.